درویش خان

در سال ۱۲۵۱ هجری خورشیدی در تهران زاده شد.تندیس درویش خان  سردیس یادمان گروه فرهنگی هنری یادمان

پدرش حاجی بشیر از تات‌های طالقان و مادرش از ترکمانان بود.

علت شهرت وی به نام درویش خان، این بود

که پدرش هنگام صدا زدن وی، از لفظ «درویش» استفاده می‌کرد

و همین نام بعدها به عنوان نام خانوادگی غلامحسین برگزیده شد

و او به درویش خان یا غلامحسین خان درویش معروف شد.

غلامحسین به دربار شاه رفت‌وآمد داشت و ساز نوازندگان را می‌شنید.

سپس پیش آقا حسینقلی به تکمیل فن خود پرداخت

و بعد از سال‌ها تمرین در نواختن تار و به ویژه سه‌تار مهارت یافت و بهترین شاگرد استاد خود شد.

در این دوران، آشنایی با برادر بزرگتر آقا حسینقلی، میرزا عبدالله فراهانی

که نوازنده تار و سه‌تار بود، به کار او غنای بیشتری بخشید.

با ظهور جنبش مشروطه ایران در نخستین کنسرت‌هایی

که در انجمن اخوت تشکیل شد وی سمت ریاست و رهبری ارکستر را داشت.