سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. وی در تبریز به ‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبره‌الشعرای همین شهر هم به خاک سپرده شد. در ایران روز درگذشت این شاعر معاصر را «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند. ارتفاع تندیس شهریار در حدود 46 سانتی‌متر و وزن آن حدود دو کیلوگرم می باشد. جنس آن از پلی استر است و در کارگاه «تندیس و پیکره‌سازی شهریار» ساخته شده است. سازنده این تندیس، شهریار را در حالتی که بر پنجره ای نشسته نشان داده است. در این تندیش شهریار ساز سه تار در دست دارد. مجسمه‌ها می توانند از هر جنسی باشند، می‌توانند در هر اندازه و شکلی باشند، پیچیده یا ساده باشند. اما به طور قطع هر کدام پیامی برایمان دارند. می‎توانند قهرمان‌های اساطیری باشند که در داستان‌ها اسمشان را شنیده‌ایم، یا می‌توانند شکل‌های ساده هندسی باشند. می‌توانند پیکره شاعر محبوبی بر سر میدان شلوغ شهر باشند، یا حتی پرنده‌ سفالی روی طاقچه. مجسمه‌ها مثل سفر می‌مانند. سفری از زندگی روزمره به سوی احساس و اندیشه، به سوی زیبایی و از همه مهم‌تر به سوی گفتگوی تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و اندیشه‌های مختلف و متفاوت با یکدیگر. مجسمه‌ها می‌توانند بیانگر یک اندیشه، فرهنگ یا تمدن باشد. فرهنگ و اندیشه‌ای که گاهی اوقات از قرن‌های گذشته با انسان سخن می‌گوید.