سهراب سپهری
سهراب سپهری زاده ۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان – ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران درگذشت سردیس گروه فرهنگی هنری یادمان
شاعر، نویسنده و نقاش اهل ایران بود.
او از مهمترین شاعران معاصر ایران است و شعرهایش
به زبانهای بسیاری از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شدهاند.
پدربزرگش میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود.
پدرش اسدالله و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.
شعر سهراب سپهری مطلقاً نیمایی است. تمامی اشعار او تصویر سازی است.
در این شیوه جدید سهراب سپهری بر دیدگاه انسان مدارانه و آموختههایی که از فلسفه ذهن فرا گرفته بود
به شیوه جدیدی دست یافت که «حجم سبز» شیوه تکامل یافته سبکش محسوب میشود.
وی عادت داشت که دور از جامعه آثار هنری اش را خلق کند و برای رسیدن به تنهاییهایش «قریه چنار» و کویرهای کاشان را انتخاب کرده بود.
شعر وی صمیمی، سرشار از تصویرهای بکر و تازهاست که همراه با زبانی نرم، لطیف،
پاکیزه و منسجم تصویر سازی میکند. از معروفترین شعرهای وی میتوان به: نشانی،
صدای پای آب ومسافر اشاره کرد که شعر صدای پای آب یکی از بلندترین شعرهای نو زبان فارسی است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.