جلالالدین محمد بلخی
۱۵ مهر ۵۸۶ – ۴ دی ۶۵۲ هجری شمسی مولانا سردیس مولانا گروه فرهنگی هنری یادمان سردیس شمس مولوی
از مشهورترین شاعران ایرانی پارسیگوی است.
نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده
و در دوران حیات به القاب «جلالالدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده میشدهاست.
در قرنهای بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»،
«مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفتهاست
و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانستهاند.
زبان مادری وی پارسی بودهاست . با آنکه آثار مولوی برای عموم جهانیان است
ولی پارسیزبانان بهرهٔ خود را از او بیشتر میدانند،
چرا که حدود شصت تا هفتاد هزار بیت او فارسی است
و خطبهها و نامهها و تقریرات (تعالیم او به شاگردانش که آن را ثبت کردند
و به فارسی غیرادبی و روزانه است) او نیز به فارسی میباشد؛
و تنها حدود هزار بیت عربی و کمتر از پنجاه بیت به زبانهای یونانی/ترکی (اغلب به طور ملمع در شعر فارسی)شعر دارد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.