داریوش بزرگ را به جرأت می‌توان یکی از نوابغ هوشمند و شایسته قدرت ایران زمین نامید. او یکی از سرداران نامی ارتش کمبوجیه فرزند کوروش بزرگ بود. پس از درگذشت کمبوجیه داریوش بزرگ بر ضد بردیای دروغین که خود را فرزند کوروش معرفی کرده بود قیام کرد و سلطنت را از وی بازستاند. ارتفاع مجسمه داریوش بر تخت22 سانتی‌متر، وزن آن بیش از 700 گرم و جنس آن از فایبرگلاس است. این کتیبه در کارگاه «تندیس و پیکره‌سازی شهریار» ساخته شده است. مجسمه‌ها می‌توانند از هر جنسی باشند، می‌توانند در هر اندازه و شکلی باشند، پیچیده یا ساده باشند. اما به طور قطع هر کدام پیامی برایمان دارند. می‎توانند قهرمان‌های اساطیری باشند که در داستان‌ها اسمشان را شنیده‌ایم، یا می‌توانند شکل‌های ساده هندسی باشند. می‌توانند پیکره شاعر محبوبی بر سر میدان شلوغ شهر باشند، یا حتی پرنده‌ سفالی روی طاقچه. مجسمه‌ها مثل سفر می‌مانند. سفری از زندگی روزمره به سوی احساس و اندیشه، به سوی زیبایی و از همه مهم‌تر به سوی گفتگوی تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و اندیشه‌های مختلف و متفاوت با یکدیگر. مجسمه‌ها می‌توانند بیانگر یک اندیشه، فرهنگ یا تمدن باشد. فرهنگ و اندیشه‌ای که گاهی اوقات از قرن‌های گذشته با انسان سخن می‌گوید.