مجسمه شاهزاده اشکانی که از شهر ایذه به دست آمده بزرگترین تندیس فلزی از تمامی قرون و اعصار تاریخ ایران است. این مجسمه از جنس مفرغ است و در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود. این تندیس که با الهام از مجسمه شاهزاده اشکانی در سایز کوچک ساخته شده است، ارتفاعی در حدود 22 سانتی‌متر و وزنی کمتر از 1000 گرم دارد و جنس آن از فایبرگلاس است. این تندیس در کارگاه «تندیس و پیکره‌سازی شهریار» ساخته شده است. مجسمه‌ها می‌توانند از هر جنسی باشند، می‌توانند در هر اندازه و شکلی باشند، پیچیده یا ساده باشند. اما به طور قطع هر کدام پیامی برایمان دارند. می‎توانند قهرمان‌های اساطیری باشند که در داستان‌ها اسمشان را شنیده‌ایم، یا می‌توانند شکل‌های ساده هندسی باشند. می‌توانند پیکره شاعر محبوبی بر سر میدان شلوغ شهر باشند، یا حتی پرنده‌ سفالی روی طاقچه. مجسمه‌ها مثل سفر می‌مانند. سفری از زندگی روزمره به سوی احساس و اندیشه، به سوی زیبایی و از همه مهم‌تر به سوی گفتگوی تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و اندیشه‌های مختلف و متفاوت با یکدیگر. مجسمه‌ها می‌توانند بیانگر یک اندیشه، فرهنگ یا تمدن باشد. فرهنگ و اندیشه‌ای که گاهی اوقات از قرن‌های گذشته با انسان سخن می‌گوید.