شیر بابل (اسد بابل) یک مجسمه سنگی است که در شهر باستانی بابل، عراق یافت شده است. این مجسمه در سال ۱۸۷۶ در طی یک عملیات باستان شناسی و توسط باستان شناسی آلمانی کشف شد.مجسمه توسط پادشاه بابل نبوکدنصر دوم (۶۰۵-۵۶۲ پیش از میلاد) ساخته شده است. ارتفاع شیر بابل در حدود 9 سانتی‌متر و وزن آن حدود 500 گرم می باشد. جنس آن از پلی استر است و در کارگاه تندیس و پیکره‌سازی شهریار ساخته شده است. مجسمه‌ها می توانند از هر جنسی باشند، می‌توانند در هر اندازه و شکلی باشند، پیچیده یا ساده باشند. اما به طور قطع هر کدام پیامی برایمان دارند. می‎توانند قهرمان‌های اساطیری باشند که در داستان‌ها اسمشان را شنیده‌ایم، یا می‌توانند شکل‌های ساده هندسی باشند. می‌توانند پیکره شاعر محبوبی بر سر میدان شلوغ شهر باشند، یا حتی پرنده‌ سفالی روی طاقچه. مجسمه‌ها مثل سفر می‌مانند. سفری از زندگی روزمره به سوی احساس و اندیشه، به سوی زیبایی و از همه مهم‌تر به سوی گفتگوی تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و اندیشه‌های مختلف و متفاوت با یکدیگر. مجسمه‌ها می‌توانند بیانگر یک اندیشه، فرهنگ یا تمدن باشد. فرهنگ و اندیشه‌ای که گاهی اوقات از قرن‌های گذشته با انسان سخن می‌گوید.