گاو بالدار یا لاماسو در اساطیر کهن یک خدای محافظ بوده‌است، که معمولاً با گاو نر، بدن شیر، بال عقاب و سر انسان نشان داده شده‌است. در فرهنگ‌های مختلف به نام‌ها و شکل‌های گوناگون وجود دارد. از جمله این فرهنگ‌ها می‌توان به پارسی-آشوری، هندی، یونانی و مصری نام برد همچنین نمونه‌هایی از آن‌ها در برخی از فرهنگ‌های اروپایی نیز وجود دارد. در برخی از نوشته‌ها آن را به صورت یک خدای زن به تصویر کشیده‌اند. نام کمتر استفاده شده شدو (šēdu) اشاره به همتای مرد لاماسو دارد. ارتفاع مجسمه گاو بالدار لاماسو بابل در حدود 10 سانتی‌متر و وزن آن حدود 500 گرم می باشد. جنس آن از پلی استر است و در کارگاه تندیس و پیکره‌سازی شهریار ساخته شده است. گاوهای بال‌دار بین‌النهرین ترکیبی از ۴ مخلوق هستند که در بسیاری از حکاکی‌های باستانی نمایان است و به سمبل ۴ مخلوق بابلی تبدیل شده‌است. آن‌ها دارای بدن و دم شیر یا گاو نر و سر یک انسان (مرد) و بال‌هایی مانند عقاب هستند. این مخلوقات همچنین نمایانگر ۴ جهت و ۴ عنصر سنتی هستند.