در زمان شاپور اول پادشاه ساسانی، سه امپراطور روم به ایران حمله‌ کردند. والرین، سومین امپراطور بود که با 70‌هزار سرباز اسیر ایرانیان شد. شاپور این پیروزی بزرگ را در چندین مکان حجاری نمود تا درس عبرتی برای آیندگان شود. در این نقش‌برجسته، شاپور با تاج پادشاهی و جامه‌ای آراسته، سوار بر اسب تنومدی است. والرین با تاج رومی و بالاپوشی که بر روی دوشش قرار دارد، چنان نمایش داده شده که گویی با شتاب به سوی اسب پادشاه ایران دویده و زانو زده است. والرین هر دو دست خود را به نشانه بخشش به جلو دراز کرده است. عظمت پادشاه ایران و بزرگی او در تاج، دستبند و طرز آرایش مو و همین‌طور از زین و لگام اسبش به وضوح دیده می‌شود. کنار والرین امپراطور دیگری دیده می‌شود که پادشاه ایران مچ دست او را به نشانه اسارت گرفته است. این کتیبه که با الهام از سنگ‌نگاره پیروزی شاپور اول بر والرین امپراتور روم ساخته شده است، ارتفاعی نزدیک به 40 سانتی‌متر دارد. وزن آن حدود دو و نیم کیلوگرم و جنس آن از فایبرگلاس است. این نقش‌برجسته در کارگاه «تندیس و پیکره‌سازی شهریار» ساخته شده است.